Sari's en knuffelberen
Blijf op de hoogte en volg Hedwig
01 Augustus 2012 | India, Kodaikānāl
En zo kom je thuis na een lange warme dag shoppen, in de ene hand een groene sari, in de andere hand een enorme knuffelbeer. Toen we vanmorgen wilden vertrekken werd duidelijk dat Kim, een van de meiden, zich te ziek voelde om mee te gaan. Ze is toen naar het ziekenzaaltje gegaan en moest daar de rest van de dag blijven. Dit was natuurlijk enorm balen, maar als ze meegegaan was, was waarschijnlijk nog zieker geworden. Dus met z'n zevenen stapten we in de bus om de 3 uur durende busreis naar Dindigal te maken. Eenmaal aangekomen merkten we gelijk de drukkende hitte op. Misschien is het nu in Nederland warm, maar beneden in India is het denk ik, 2 keer zo warm!! Er liepen een hoop aparte types rond in de stad, waaronder een man met nagellak. We liepen gelijk de sari winkel in en het was druk, heel druk. Hiermee bedoel ik dat je letterlijk je kont nauwelijks kon keren. Vrij snel al liepen we door naar de bovenste verdieping waar mensen op de grond zaten, blote voeten, en dan sari's bekeken. Verkopers trokken 1001 sari's uit de kasten, de klant was koning. Het eerste halfuur waren we allemaal zo in de war dat we alleen maar verbaasd rond konden kijken. Gelukkig wisten we daarna wel wat we wilden en hebben we allemaal een complete sari gekocht. Beneden moest je dan nog een bijpassende onderrok scoren. Dit was even duwen en trekken, en uiteindelijk hebben onze begeleiders de rokken gekocht terwijl wij buiten wachtten. Erna zijn we gaan lunchen in een restaurant met air-conditioning, wat trouwens heerlijk was, om vervolgens naar een soort grote supermarkt te gaan. Hier hebben we rondgekeken voor speelgoed voor de weeshuizen, en het viel niet tegen! We hebben een basketbal basket, een volleyballnet en twee enorme knuffelberen op de kop getikt. Daarnaast hebben we ook kleiner speelgoed gekocht, zoals cricket sticks en ballen. In totaal nam dit veel tijd in beslag dus we warene een beetje aan de late kant toen we terug naar school gingen. Onderweg zagen we trouwens nog hele schattige baviaantjes met hun moeders! Gelukkig waren de koks zo lief om eten voor ons apart te houden, zodat we nog even wat konden eten toen we weer op school aankwamen. Na het eten zijn we direct nog even langsgegaab bij Kim, om te zien hoe het ging. Ik had even geld voorgeschoten zodat we voor Kim ook een sari mee konden nemen. In overleg met haar hebben we een nachtblauwe uitgekozen. Gelukkig ging het al wat beter met haar, ze moest wel deze nacht nog in het ziekenhuisje blijven, maar we hopen dat ze morgen wel weer mee kan.
We gaan morgen namelijk in een weeshuis logeren en klusjes doen. We weten nog niet precies wat, maar we hebben er natuurlijk wel zin in!
Indische groetjes
-Hedwig-
We gaan morgen namelijk in een weeshuis logeren en klusjes doen. We weten nog niet precies wat, maar we hebben er natuurlijk wel zin in!
Indische groetjes
-Hedwig-
-
01 Augustus 2012 - 18:15
Femke:
Wooow, alles is zo anders daar dan hier!
Je zult zeker wel weer aan nederland moeten wennen!
Met die bavianen die je onderweg tegenkomt,
En wat te laat voor school.
Ik heb een vraag, ik ben te nieuwschierig:
Ruikt het daar net zoals het bij ons op school rook,
Toen de Indiers bij ons waren? ;P
Xxxxjes -
01 Augustus 2012 - 21:01
Henriëtte:
Hé Hedwig,
Lief dat jullie voor Kim ook een stofje hebben uitgezocht voor een saree! Ze vond het echt heel erg dat ze vandaag met jullie meekon! Hopelijk kan ze er morgen weer bij zijn!
Erg leuk om al jullie verslagen te lezen!
Nog heel veel plezier! vooral met het uitdelen van alles wat jullie hebben gekocht voor de kinderen!
en groetjes aan allemaal.
van Henriëtte (moeder Kim) en Tonny -
04 Augustus 2012 - 18:57
Hedwig Van Staalduine:
heey,
de geur valt hard mee, ik heb pas twee keer gedacht: "goh, dit is niet zo fris!" Veel minder dan ik verwacht had! :D
xxxxxxxxxxxxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
