reisweek

Het leek mij het makkelijkst om de hele resiweek in 1 verslag te zetten, aangezien er niet altijd internet beschikbaar was, en niet altijd een computer. Dus bereid je voor op een lang maar hopelijk boeiend verhaal:

10 aug- 's avonds
We hebben nog een leuk plekje gezocht om te eten. Helaas bleek dit tentje een beetje tegen te vallen. We hebben een grote rat gespot en gefotografeerd, en we hebben een rauw ei in de soep gevonden, in mijn soep.... Ik heb toen maar besloten het niet op te eten. Na nog een beetje rondgelopen te hebben, zijn we teruggegaan naar het hotel en gaan slapen.

11 aug-
Vanmorgen. na het buffet-ontbijt, hebben we plannen voor de komende dagen besproken en deze ochtend konden we al gelijk olifanten berijden! We zaten met z'n drieën op een olifant, die trouwens enorm langzaam lopen. Er liep een gids mee en een man die foto's maakte met onze camera's. Na een half uur gingen wij de olifant wassen en hij ons. We moesten op z'n nek gaan zitten, dan slurpte hij water op met z'n slurf en gooide hij je in 1 keer helemaal nat. We waren echt doorweekt maar het was zo leuk!! Een olifant heeft trouwens een keiharde huid en stugge korte haartjes. Daarom moesten wij hem wassen met een halve kokosnoten, die behoorlijk hard aanvoelden. Maar de olifant vond het heerlijk. Volgens de gids zou de olifant ons de komende 10 jaar niet vergeten. Nou, wij zullen hen nooit meer vergeten, denk ik.
We gingen daarna bbq'en op de Indische manier, wat uiteindelijk best leek op de Hollandse. Fransje, Marjolein en ik hadden inmiddels besloten om in India maar vegetarisch te eten, dat is toch het veiligst voor je gezondheid.

12 aug-
Vandaag moesten we om 05:15 opstaan, zodat we om 05:30 konden vertrekken voor een jungle-jeep safari. Dat koste toch wel een beetje moeite, maar uiteindelijk om 05:45 waren we op weg. Het was twee uur rijden in een deur- en riemloze jeep, dus dat ronduit lollig! Het laatste deek van de reis konden we wilde olifanten zien, en wilde apen. Toen we uiteindelijk aankwamen kregen we ontbijt en daarna gingen we al snel de jungle in. We gingen eerst twee uur hiken, op zoek naar mooie uitzichten. Vantevoren had ik niet erg veel zin in het hiken, vooral niet na mijn plechtige belofte nooit meer te gaan hiken. Die belofte heb ik toch maar verbroken, en het was het wel waard. Het uitzicht was prachtig. We zijn onderweg wel 1001 bloedzuigers tegengekomen, en dat leidde toch wat paniek bij een paar meiden. Ik vond ze niet zo eng dus heb ik ze braaf elke keer van Marjolein's schoenen verwijderd, als er weer eentje omhoog kroop. Na het hiken gingen we nog een plantage bekijken en lunchen. En daarna was het tijd voor bootjevaren. We dachten gewoon een stukje over het meer te varen, maar de roeiers brachten ons naar een enorme prachtige waterval. We mochten er helemaal heen lopen, via stenen en water. Al snel waren onze schoenen en sokken kletsnat, maar verkouden word je niet heel snel in India, dus daar konden we wel mee leven. We hebben natuurlijk foto's gemaakt van de mooie waterval, met en zonder ons. Toen voeren we weer terug naar land en na ik mocht helpen roeien! We hielden een wedstrijdje met de andere boot, die we gewonnen hebben. Het was inmiddels tijd om terug naar het hotel te gaan, en op de terugweg mochten we staan in de jeep, die trouwens toen ook even geen dak had. Dat was echt vet!
Eenmaal thuis aangekomen kreeg ik last van een vreetbui. Na een paar dagen ziek, zwak en misselijk geweest te zijn, heb ik me toen volgevreten aan chocola en cola. Kortom ik voelde me weer iets beter!

13 aug-
Deze ochtend hadden Fransje, Renee en ik ons opgegeven voor een echte Indische massage, we wilden het wel proberen. Om 07:40 vertrokken we, de bedoeling was 07:30, maar we moesten Fransje nog even uit bed sleuren. De massage was ontspannend en bijzonder. Hierna hebben we allemaal gedag gezegd tegen Thekkady en zijn doorgereisd naar Kochi.
We kwamen aan in een supermooi hotel met een zwembad, dat helaas kapot was. Het was warm buiten, maar koel binnen door de airco.

14 aug-
We moesten na een nachte in het mooie hotel alweer vroeg vertrekken, om 08:00 uur zaten we in de bus. We waren op weg naar en haven, naar een boot waarop we 1 dag en een nacht zouden doorbrengen. We moesten een uur wachten in de hitte omdat de boot te laat was. Alles ging op een rustig Indisch tempo. Maar de boot was leuk! We hadden hem voor ons alleen. Er waren 4 hutjes met airco en een soort woondek. Er stonden zachte ruime stoelen en een fijne ligbank. We hebben genoten van het water, van het uitzicht en van de heerlijke zitplaatsen. We hebben soms nog ergens aangelegd en rongekeken op het vasteland. 's Nachts lgeden we aan, en we hebben nog lang buiten gezeten met de meiden. Het was heel gezellig!

15 aug-
Na het ontbijt was het tijd om verder te reizen, dus hebben we afscheid genomen van de boot en bemanning en zijn verder gereden naar Mysori. Dit was een lange busreis, het koste ons 13 uur. We werden ook voortdurend aangehouden door corrupte politiemannen, die wel geld wilden verdienen aan de witte touristjes. Dat koste ons per keer dan weer een rupee of 200... Eenmaal aangekomen in Mysori zijn we allemaal gelijk naar bed gegaan, we waren doodop.

16 aug-
Mysori was een wat grotere stad, dus er was veel te zien. Ook voor de bewoners want we werden weer aangestaard alsof hun leven ervan afhing! We hebben 's ochtends een echt ouderwets Indisch paleis bekeken waar vroeger ook echt Maharadja's gewoon hebben. Dat paleis bestond uit grote balzalen, met veel blauw-goude pilaren en rijkversierde plafonds. Je kon hier ook kamelen berijden, en die kans konden we natuurlijk niet laten liggen!! Uiteindelijk bleek kameelrijden best veel op olifantrijden te lijken, maar toch was het weer bijzonder! Hierna gingen we lopend op weg naar de Mysori shopping mall. Dit winkelcentrum was nogal westers met echte winkels en bewaking. We hebben hier tot 8 uur rondgelopen en hebben o.a. henna op onze handen gekregen. We hebben daarna gegeten in het Ginger hotel en het was weer supergezellig.

17 aug-
We moesten die ochtend om half 10 op om verder te rijden naar Bangalore. Onderweg zijn we nog een keer opgelicht door een corupte politieman, maar voor de rest viel het mee. Toen we om 15:15 aankwamen, zijn we gelijk door de stad heen gaan lopen, en die was vies! Het was druk, chaotisch en het stonk. Mensen schreeuwden naar je, floten naar je en probeerden je voortdurens hun winkel in te krijgen. Na een paar keer tevergeefs proberen om souvenirs te krijgen, zijn we via tuktuks naar de shopping mall in Bangalore gegaan, waar wel souvenirs te krijgen waren. We hebben daar ook nog meegedaan aan een spel. Je moest in een kring een hoepel doorgeven zonder de kring te breken. er stond muziek aan en elke keer als die uitging was degene die de hoepel had, af. Het ging dus om snelheid, maar in feite bepaalde de muziek-persoon wie er won. De dochter van onze begeleider, Lena, won. Ze mocht op de foto met een raceauto, dus dat was erg grappig. Daarna wilde iedereen foto's van al die blanke kinderen dus waren er opeens overal flitsen om ons heen. Het was bijna alsof we beroemd waren!
We hebben daar tot half 10 ons best gedaan zoveel mogelijk geld op te maken en daarna zijn we met de tuktuk terug gegaan naar ons hotel. Op een gegeven moment mocht ik zelfs de tuktuk besturen. Ik mocht naast de chauffeur zitten en gas geven en sturen, hij deed de koppeling. We reden gewoon over de drukke stadstraten dus dat was echt geweldig! # andere meiden hebben ook nog een stukje gereden en die vonden het ook dikke pret. De chauffeurs probeerden ons daarna wel weer op te lichten en vroegen meer geld dan nodig, maar onze begeleider heeft het opgelost. Hij zei gewoon heel beslist: "Nee, we betalen geen cent meer!" Eigenlijk is dat hard nodig als je in India bent, je moet een beetje hard zijn.

18 aug-
De dag dat we terug moesten, vroeg opstaan en niets vergeten. Dat is mij uiteindelijk niet gelukt, vermoedelijk loopt er nu ergens in India iemand heel blij rond met mijn mp3-speler.... Ik ben ook mijn schaar kwijt, maar die had ik met mijn domme hoofd in mijn handbagage laten zitten. Ik kwam ook bijna het vliegtuig helemaal niet in, omdat de douane vergeten was mijn handbagage te stempelen met een sein-veilig stempel. Ik moest terugrennen naar de douane en was daardoor de laatste die het vliegtuig instapte. De reis verliep verder gladjes en om kwart voor 8 landden we in Dusseldorf. Na even gewacht te hebben op de koffers konden we onze ouders begroeten en afscheid nemen van elkaar. Je raakt in 4 weken toch erg gehecht aan elkaar dus dat was voor mij al best raar.

Inmiddels zit ik thuis achter de computer, bij te komen. Ik ben in India mijn mp3 en mijn schaar kwijtgeraakt, maar ik heb er zoveel voor terug gekregen! (Een van die dingen zijn trouwens luizen, die we inmiddels alweer uit mijn haar verwijderd hebben!) Maar wat ik natuurlijk echt bedoel zijn de ervaringen, de avonturen. Ik ben veranderd. Ik weet nog niet hoe, ik kan het nog niet uitleggen, maar ik ben echt veranderd. En ooit ga ik weer terug, met nog meer ingezameld geld voor de weeskinderen en hopelijk ook met deze meiden!

Indische groetjes
-Hedwig-