Poliohome en kaarten.

Gisteren blokkeerde het internet volledig, dus daarom iets later dan gepland, de blog van gisteren....

Een dag vol verassingen vandaag. We hebben de hele ochtend doorgebracht in het poliohome. Dit is een school voor mensen met een lichamelijke of geestelijke beperking. Ze leren blinde kinderen lezen, schrijven en rekenen, ze leren dove kinderen praten en ze vormen puzzels met geestelijk gehandicapten. Nu we de conditie waarin het weeshuis verkeerde gezien hebben, hadden we iets soortgelijks verwacht bij het poliohome. Maar de eerste verassing was dat dit erg bleek mee te vallen. Er sliepen 29 kinderen in het huis, de andere kinderen woonde dicht in de buurt en werd naar school gebracht. Het huis verkeerde in goede staat, er waren voldoende bedden en de school leek ook prima in orde. Er was werk voor de oudere geestelijk gehandicapten. Eerst vond ik dit raar, ik dacht dat ze misbruik maakten van deze mensen, maar dat had ik mooi mis! Esme legde me uit dat er voor deze mensen eigenlijk geen ander werk is in India, ze verdienen dan wel niet zo veel hiermee, anders zouden ze niets verdienen. Dus het is eigenlijk een hele goede daad van het poliohome om hen aan het werk te zetten! We kwamen toen toevallig de weesjes tegen met wie we de dag ervoor gespeeld hadden, de tweede verassing. Ze herkenden ons nog en kwamen blij naar ons toe rennen. Dit gaf zo'n ongelooflijk geweldig gevoel! We waren allemaal heel erg blij dat ze ons herkenden. Daarna hebben we gezien hoe de school protheses maakt voor kinderen die een been missen. Het was een ouder systeem dan men in Nederland gebruikt, het grootste deel moet met de hand. Er hing een rare, sterke, chemische lucht en een van de Nederlandse meiden kreeg een reactie daarop. Ze viel opeens flauw en het zag er behoorlijk eng uit. We schrokken er allemaal heel erg van, maar gelukkig kwam ze snel weer bij. Volgens de Indische begeleider kwam het doordat er geen frisse lucht was daar en natuurlijk door de chemische geur. Ze heeft daarna gelijk water gedronken en even buiten in de wind gezeten en al snel ging het weer stukken beter. Het duurde wel even voor we allemaal van de schok bekomen waren.
Toen we erna weer op school aankwamen moesten we nog een paar uur naar school. We hadden al geluk gehad, want we hadden eigenlijk alleen de eerste 2 uur om naar het poliohome te gaan, maar we waren pas halverwege het 4e uur terug. We hebben in de lessen zoals gewoonlijk weer niets uitgevoerd. De derde verassing was dat we bij engels gewoon mochten kaarten, er werd niets van gezegd. Dit was voor ons erg prettig, we hadden namelijk een blokuur engels dat gevuld was met stof die we al gehad hebben. Met Annette heb ik heel vaak een potje pesten gedaan en de engelse les werd zo opeens heel gezellig!
Na school zijn we met een groep naar Kodai geweest. We hebben zelfs een soort starbucks gevonden. Weer op school aangekomen zijn Fransje en ik snel naar de muziek afdeling gelopen om even lekker piano te spelen. Dat voelde goed want ik had het al gemist!
Helaas moeten we morgen gewoon een volle dag naar school, dus ik heb mijn kaartspel al in mijn tas zitten! :D

Indische groetjes
-Hedwig-