Schoolfalen en wc-papier
Blijf op de hoogte en volg Hedwig
24 Juli 2012 | India, Kodaikānāl
Vandaag weer een bijzondere dag. Met goede moed gingen we vanochtend naar school, waar helaas al snel duidelijk werd dat de lessen niet bijzonder boeiend zijn. Bij sommige vakken zaten we achterin de klas bij elkaar te tekenen, bij andere deden we stiekem spelletjes onder de tafel in een schrift. Sommige vakken hadden op zich best interessant kunnen zijn, maar doordat we het grootste deel al gehad hebben op het OBC viel dat toch tegen.
In de lunchpauze zijn we naar het kantoortje van de social experience begeleider gelopen om te regelen dat we vandaag weer naar het weeshuis konden. Die begeleider vertelde ons dat het handig was als er een leider van de groep was, een soort contactpersoon. Ik hoorde mijn naam, en BAM, ik was opeens tot leider gebombardeerd. Ik vind het leuk, maar ook een beetje spannend. Als ik het fout doe, heeft het gevolgen voor de weeskinderen! We hebben die middag een schema opgesteld met lesuren die we vrij wilden hebben, zodat we dan naar weeshuizen of ziekenhuizen konden gaan. Die moest ik bij de vice-directeur afgeven, hij kan beslissen of we die uren krijgen. Dus nou maar hopen dat het lukt!
We konden deze middag sowieso wel weer naar het weeshuis. Renee had een springtouw mee, en we hebben Indiase voetballen meegnomen. We hebben een uur lang spellen met de kids gedaan, zoals lummeltje, voetbal en overgooien. We hebben ook met ze hoofd, schouders, knie en teen (in het engels) gezongen, en natuurlijk touwtje gesprongen. De weesjes waren weer superenthousiast, vooral toen ze foto's mochten maken met onze camera's. Dat vonden ze heel spannend en al snel hadden we tientallen foto's van van alles en nog wat op het toestel staan. Het was weer moeilijk afscheid nemen, al is het fijn te weten dat we heel snel weer terug gaan.
Carlijn (onze begeleider) en haar zus Anouk gaan ons morgen verlaten. Ze gaan een paar weken rondreizen door India. Dit is volgens plan, we wisten van tevoren dat we hier twee weken met z'n achten zouden zijn. Ik denk dat het wel gaat lukken, we hebben inmiddels een hechte, gezellige groep!
Ik raak langzamerhand een beetje gewend aan India, al zijn er nog veel kleine dingetjes die ik nog moet leren. Hier hangt er bijvoorbeeld nooit wc-papier op de wc. Dat moet je zelf meebrengen, en dat ben ik al zo vaak vergeten! Dan moet je weer terug naar je slaapkamer om alsnog wc-papier te pakken. Iets waar ik ook nog aan moet wennen, zijn de beesten. Ik werd bijvoorbeeld vanacht rond half twaalf wakker omdat er een soort grote groene mot over mijn hoofdkussen liep. Ik schrok me kapot, gooide hem van mijn kussen en toen sloeg mijn roommate hem dood.
Maar goed, uiteindelijk went alles! :D
Indische groetjes
-Hedwig-
In de lunchpauze zijn we naar het kantoortje van de social experience begeleider gelopen om te regelen dat we vandaag weer naar het weeshuis konden. Die begeleider vertelde ons dat het handig was als er een leider van de groep was, een soort contactpersoon. Ik hoorde mijn naam, en BAM, ik was opeens tot leider gebombardeerd. Ik vind het leuk, maar ook een beetje spannend. Als ik het fout doe, heeft het gevolgen voor de weeskinderen! We hebben die middag een schema opgesteld met lesuren die we vrij wilden hebben, zodat we dan naar weeshuizen of ziekenhuizen konden gaan. Die moest ik bij de vice-directeur afgeven, hij kan beslissen of we die uren krijgen. Dus nou maar hopen dat het lukt!
We konden deze middag sowieso wel weer naar het weeshuis. Renee had een springtouw mee, en we hebben Indiase voetballen meegnomen. We hebben een uur lang spellen met de kids gedaan, zoals lummeltje, voetbal en overgooien. We hebben ook met ze hoofd, schouders, knie en teen (in het engels) gezongen, en natuurlijk touwtje gesprongen. De weesjes waren weer superenthousiast, vooral toen ze foto's mochten maken met onze camera's. Dat vonden ze heel spannend en al snel hadden we tientallen foto's van van alles en nog wat op het toestel staan. Het was weer moeilijk afscheid nemen, al is het fijn te weten dat we heel snel weer terug gaan.
Carlijn (onze begeleider) en haar zus Anouk gaan ons morgen verlaten. Ze gaan een paar weken rondreizen door India. Dit is volgens plan, we wisten van tevoren dat we hier twee weken met z'n achten zouden zijn. Ik denk dat het wel gaat lukken, we hebben inmiddels een hechte, gezellige groep!
Ik raak langzamerhand een beetje gewend aan India, al zijn er nog veel kleine dingetjes die ik nog moet leren. Hier hangt er bijvoorbeeld nooit wc-papier op de wc. Dat moet je zelf meebrengen, en dat ben ik al zo vaak vergeten! Dan moet je weer terug naar je slaapkamer om alsnog wc-papier te pakken. Iets waar ik ook nog aan moet wennen, zijn de beesten. Ik werd bijvoorbeeld vanacht rond half twaalf wakker omdat er een soort grote groene mot over mijn hoofdkussen liep. Ik schrok me kapot, gooide hem van mijn kussen en toen sloeg mijn roommate hem dood.
Maar goed, uiteindelijk went alles! :D
Indische groetjes
-Hedwig-
-
24 Juli 2012 - 17:38
Kirsten:
Heee hedwig!
Zo te zien heb je het heel leuk in India.
Wel grappig dat je je eigen toilet papier nodig hebt, beetje camping gevoel eigenlijk ;p.
Heel veel plezier in India nog en ik blijven je volgen haha.
Dikke lik uit Huissen,
xxxxxx
Kirsten
-
24 Juli 2012 - 17:38
Kirsten:
Heee hedwig!
Zo te zien heb je het heel leuk in India.
Wel grappig dat je je eigen toilet papier nodig hebt, beetje camping gevoel eigenlijk ;p.
Heel veel plezier in India nog en ik blijven je volgen haha.
Dikke lik uit Huissen,
xxxxxx
Kirsten
-
25 Juli 2012 - 14:29
Hallootjes:
hoi Hedwig,
Wat een ervaringen. Leuk om de reisverslagen te lezen.
Dikke knuffel.
Gr. Marjolein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
